Ildikó Horváth – mei 2025

Ildikó Horváth groeide op in Hongarije. Gedreven door haar liefde voor vakmanschap en aangemoedigd door anderen, meldde ze zich aan bij de Gerrit Rietveld Academie, hogeschool voor beeldende kunst en vormgeving. In 2019 studeerde zij af bij de afdeling Keramiek.

Ildikó combineert vakmanschap met disciplines zoals geluidstechnologie en performances, en onderzoekt ze de werking van interactie met het publiek. Daarin vindt zij bevrediging en de bedding om haar liefde voor de kunst verder te exploreren.

Tijdens haar residentie in Culemborg onderzoekt Ildikó Horváth de waterkringloop als een meer dan menselijke factor, met de nadruk op de rol ervan bij het bemiddelen van kwetsbaarheid en veerkracht. Geïnspireerd door de hedendaagse feministische ecologie en Astrida Neimanis' idee dat "we allemaal waterlichamen zijn", is haar onderzoek gebaseerd op het observeren van de verschillende bewegingen en cyclische processen van water die de grenzen tussen terrestrische (landgebonden), aquatische en atmosferische domeinen doen vervagen en onderlinge verbondenheid tussen ecosystemen bevorderen.

Door zich te verdiepen in de geschiedenis van de Hollandse Waterlinie, waar water werd gebruikt als strategisch verdedigingsmechanisme, traceert ze de spanning tussen insluiting en connectiviteit van water en onderzoekt ze de potentie ervan als zowel beschermende barrière als verbindende kracht. Deze verkenning ontvouwt zich door middel van beeldhouwkunst en geluid, en materialiseert een onderzoek naar vloeistofweerstand, poreuze grenzen en de gedeelde gevoeligheden van levende systemen.