Daan van der Pluijm januari 2023
De artist in residence voor LekArt Air is in januari Daan Navarrete-van der Pluijm. Door zijn studie fotografie begon Daan (HKU Photography, 2021) te experimenteren met vormen die andere zintuigen dan alleen het zicht prikkelen. “Ook omdat het je de mogelijkheid geeft om met meer ongrijpbare fenomenen te werken. Tijd bijvoorbeeld, tijd is een terugkerend element in mijn werk. Vaak heeft mijn werk een melancholische lading. Het is mooi zo'n menselijk gevoel uit te drukken met een apparaat”, aldus Daan. Sinds 2019 maak hij steeds vaker installaties waarin machines een rol spelen.
“Het gebeeldhouwde landschap op het Werk aan het Spoel vind ik erg prikkelend. Afgelopen zomer maakte ik een machine die poogt de ijstijd te herstellen maar hopeloos tekortschiet. Het is een ijdel ding dat gaat over menselijk handelen in de natuur en de illusie van maakbaarheid. Het Werk aan het Spoel, waar geen grassprietje aan het toeval overgelaten is, biedt in haar gemaaktheid de perfecte omgeving om deze thematiek verder uit te diepen”.
Daan ervaart een residentie als werkvorm plezierig, omdat de tijdsbeperking hem dwingt snel beslissingen te maken over de richting van het werk. Daarbij vindt hij het tof om het jaar af te trappen met een periode waarin hij uitsluitend met zijn werk bezig kan gaan, zeker op een locatie die relatief afgelegen is. “Het gekunstelde heuvellandschap van de verdedigingswallen is voor mij als een nieuw biotoop voor andere kunstmatigheden om in te leven. In de tijd die ik op het Werk aan het Spoel doorbreng ga ik me erop toeleggen deze nog lege niches te vullen”.
En dat heeft hij gedaan! Werk aan het Spoel werd één grote, zeer leerzame proeftuin mede doordat hij de grenzen van zijn vaardigheden opzocht.
Werk aan het Spoel en de nabije werken van de Nieuwe Hollandse Waterlinie stammen uit een tijd dat techniek heel tastbaar was. Als voorbeeld noemt Daan de telefoonpalen rond fort Everdingen, waar je ziet waar de 'draden' vandaan komen en waar ze naar toegaan. Deze tastbaarheid werd de inspiratiebron in de technische werking van de uiteindelijke installatie ‘Menagerie Machinerie’.
Het werk bestaat uit drie onderdelen; second silence, birds calling en poly-moose. Second silence is een hoge omroepmast die het omgevingsgeluid met een vertraging ten gehore brengt. Hierdoor worden de natuurlijke geluiden van de zingende vogels en het ruisen van de wind benadrukt, maar tegelijk verstoord. Birds calling is een verzameling telefoons die verspreid zijn opgehangen. Iedere telefoon heeft zijn eigen ritme en klank zoals elke vogel zijn eigen lied heeft. Poly Moose is een beeldengroep bestaand uit drie elandkalfjes in een kooi van schapennetten. Ze stuiteren op het dak van de bunker en maken samen een polyrythme dat door de tijd varieert. Dit laatste derde onderdeel is (nog) niet getoond vanwege pech bij de productie. Er volgt een herkansing.
Voor een impressie Birds calling: https://www.youtube.com/watch?v=aGckGatpgXM
"Door de gesprekken die ik heb gehad heb ik meer grip op wat mijn werk inhoudt. Zo begrijp ik nu dat wat ik eerst niksige apparaten noemde om de illusie van maakbaarheid aan te stippen, machines met een illusie van functie zijn en dat we als mens constant zoekend zijn naar nut of werking, ook als een machine die niet heeft".
Werkregistraties van andere installaties:
In de podcast 'LekArt ontmoet...' beluister je het kunstenaarschap van Daan Naverrete-van der Pluijm en wat hem bezig houdt.