Fien Brakkee maart 2023

Voor Fien Brakkee is haar werk een plek om te voelen, te denken, te reflecteren, te zoeken en te filosoferen. Fien werkt vooral conceptueel. Ze beweegt zich door verschillende media met een waakzaam oog - altijd op zoek naar de juiste manier om het juiste uit te drukken. Door middel van tekeningen, collages, performances, installaties, videowerken, fotografie, poëzie en soundscapes zijn door de jaren heen verschillende onderwerpen in veel verschillende vormen en gedaanten verschenen.

De afgelopen drie jaar heeft Fien in een caravan gewoond en tijdens haar afstudeerjaar (2022) aan de HKU Fine Art, werd de caravan het hoofdkwartier. Een plek wat letterlijk en ook figuurlijk een metafoor werd voor haar hoofd. Het hoofd dat denkt en voelt en beide capaciteiten in balans probeert te brengen. Vaak refereert ze naar haar tijd in de caravan als de tijd waarin ze heeft leren kijken. Geïnspireerd door de grootsheid van de lucht, het langzaam veranderende licht en de wijdsheid van een lege horizon, heeft ze video installaties, collages en gedichten gemaakt waarin ze geprobeerd heeft om het ongrijpbare, het vergankelijke en het abstracte van de atmosfeer om ons heen en dat van ons innerlijke, aan te raken en vast te leggen.

De omgeving waarin ze zich bevindt heeft altijd invloed op haar werk(proces) en tijdens haar verblijf in Lek Air, zal het belangrijk voor Fien zijn om zich compleet onder te dompelen in de natuur, het licht en het water en alles wat daarbij komt kijken met nieuwsgierigheid te ontvangen. Fien geloofd dat als we met aandacht om ons heen kijken, we weer in contact kunnen komen met een dieper deel van onszelf, die we in deze drukke wereld soms kwijt raken.

Daarnaast wil ze verder gaan met het onderzoeken van tussenruimtes - ruimtes die niet gebouwd zijn van muren of een plafond maar van gevoel en sensaties. Atmosfeer die we misschien wel voelen en ervaren maar die we niet kunnen zien of aanraken. Atmosfeer die niet alleen de connectie vormt tussen de ruimtes om ons heen maar ook tussen elkaar als mensen.

Tijdens haar tijd bij Werk aan het Spoel wil Fien een begin maken aan een nieuw boekje waarin ze dit onderzoek door middel van poëzie en beeld probeert te vangen. Wat hier precies uit zal komen wil ze nog open laten. Ze kijkt er naar uit om de voor haar nu nog nieuwe omgeving te leren kennen en ze is benieuwd wat de tijd daar haar zal brengen.

In de podcast vraagt bestuurslid Robert-Jan aan Fien: “Waarom maak je kunst?” Waarop zij zonder nadenken zegt: “Omdat ik niet anders kan”. En na deze residentie weet ze, dat voelt ook echt zo.

In de podcast 'LekArt ontmoet...' beluister je kunstenares Fien Brakkee en wat haar bezig houdt.

Naschrift van Fien
De maand was veel en ik voel me vol op de meest fijne manier. Deze plek heeft mij ruimte gegeven om te leren, te ontdekken, te dromen en ik verlaat het met het gevoel dat ik weer iets dichter bij mezelf ben gekomen.
Het is soms moeilijk te bevatten maar als ik alles weg zou halen is het in de essentie best simpel: met mijn tijd op deze wereld wil ik onderzoeken hoe het voelt om mens te zijn. En daarover nadenken, schrijven en beeld maken voelt als het enige wat ik kan doen. Niet perse om zo nodig te documenteren of omdat ik perse een stempel achter wil laten op deze wereld, juist meer om het te leren aankijken, omarmen en accepteren voor wat het is en voor wat het misschien niet is. En daar zit iets heel erg moois in, wat fijn, belangrijk en echt voelt.
Het voelt alsof ik nog maar net ben begonnen en de wereld die we om elkaar heen bouwen voelt warm en vol mogelijkheden.